همه از سویدای جان، خوشحال بودند. بوی اسپند، کوی و برزن را پر کرده بود. خیابان ها، مملو از گل بودند.

عطر خوش همدلی، لحظه لحظه بیشتر می شد. قلبها، مشتاق دیدار شده بود. یار سفر کرده، میهمان عاشقان می شد.هجران به سر آمد، موسم وصل و شادی از راه رسید.
امام خمینی(ره)، با آمدنش چشم ایران را، روشن کرد.
و چه زیبا و دلنشین، دیو چو بیرون رود، فرشته درآید؛ در آن روز تفسیر شد…
دهه ی مبارک فجر، گرامی باد…

