نیمه ی شعبان که از راه می رسد، ستارگان، آسمانها را چراغان می کنند؛ و مشتاق حضور گل نرگس هستند. آخرین شکوفه ی گلستان احمدی با ظهورش، عالم را غرق در نور و سرور می کند.
آبها در نهر ها، جان می گیرند؛ و روان می شوند در آرزوی رسیدن به او.
نسیم بهاری، با دم و بازدم مسیحایی ذخیره ی الهی، نفس تازه می کند؛ و سبزه ها بر سینه ی دشت ها به عشق تبرک قدم هایش سر از خاک بیرون می آورند.
منجی با حضورش، حول حالنا را معنایی جدید می بخشد؛ و زمان و زمانه، رنگ خدایی به خود می گیرند.
این روز و این مولود، بر یکان یکان هموطنان ایرانی، مبارک و خجسته باد.
